آرنووُ / Art Nouveau/
آرنووُ (هنر نو) ریشه در جنبش های رمانتیسیسم و سمبلیسم دارد و به توصیف شیوه ای بسیار تزیینی در دکوراسیون، معماری و هنر می پردازد که طی سال های ۱۸۹۴ تا ۱۹۱۴ شکل گرفت. آرنووُ با خطوط موجی شکل، انحناهای پر پیچ و خم و تصاویر برگ و گل و ساقه های پیچان شناخته می شود و در آثار پیش گامانی همچون گوستاو کلیمت، هانری دُ تولور-لوترِک، آنتونیو گودی و هکتور گیمارد، معمار و طراح ورودی های متروی پاریس دیده می شود.
آرنووُ که در آلمان jugendstil ، در اتریش Sezessionstil و در اسپانیا Modernismo نامیده می شود، در حمایت از ایجاد فرهنگی صاحب سبک در طراحی که تمامی هنرهای پیرامون انسان و زندگی او را وحدت ببخشد، ارتجاعات تاریخی را به دور افکند. معماری کانون توجه آرنووُ بود، چرا که ذاتا تمامی هنرها را در بر می گرفت و با یکدیگر ادغام می کرد. اما از این سبک در طراحی پوستر و جواهرات نیز به طور گسترده استفاده شد. تایپ فیس پر زرق و برقی که در تصویر به کار رفته Benguiat نام دارد.
منبع / فرهنگ مصور طراحی گرافیک
گوین امبروز – پل هریس / نشر نظر.